Buitenlandse evolutie in de uitvaartsector De buitenlandse evolutie in de uitvaartsector gaat sneller dan bij ons. Of liep men in andere landen al langer voor op onze gebruiken en waarden als het gaat om de dood? Wanneer men verschillende buitenlandse nieuwsberichten analyseert zie je het verschil met onze gebruiken meteen.
Is het beroep van begrafenisondernemer een hippe job? Volgens verschillende geschreven media vandaag wél. Zo hip zelfs dat er een wachtlijst in Antwerpen wordt aangelegd om de cursus te kunnen volgen. Maar is dat ‘hippe’ gevoel er rond wel gegrond?
Je kan het zo gek maar niet bedenken maar in Groot-Brittannië bestaat het: ‘Rent a Mourner’, wat zoveel wil zeggen als: ‘huur een rouwende’. Wanneer men weinig aanwezigen verwacht op een begrafenisplechtigheid, kan men bij dit bedrijf terecht om aanwezigen in te huren.
Vele Europese landen zullen in de nabije toekomst het elektrisch rijden nog meer promoten. Dit ook voor het rouwvervoer. Traditiegetrouw rijden we vandaag met lijkwagens rond op benzine. Zware motoren voor een auto die veelal traag rijdt met familie die volgt.
Beeldopname en foto’s tijdens uitvaarten blijkt in opkomst. Toch als we verschillende lokale Nederlandse media mogen geloven. Memorabele momenten tijdens het leven op beeldt vastleggen wordt belangrijker. Niet enkel een geboorte, jubileum of huwelijk, begrafenissen worden ook vaker op beeld vastgelegd.
De groene alternatieven voor de uitvaartwereld lijken niet meer weg te slaan uit buitenlandse media. Als Belgenland hinken we hiermee enorm achter op. De groene begraafplaatsen zijn een echte hit in andere landen. Zowel in Nederland, Engeland als in Amerika zijn groene begraafplaatsen echte succesverhalen.
De gemiddelde Japanse burger is wakkergeschud na de ramp in Fukushima. Door de ramp zijn meer Japanners beginnen nadenken voor de eigen dood. Dit doet de uitvaartindustrie opleven. Onlangs werd er nog een uitvaartbeurs gehouden voor de consument. Het was een enorm succes.
In verschillende landen zoals Engeland, Nederland, Duitsland, Frankrijk en in ons land, ontspruiten de websites met goedkope uitvaarten. Begrafenissen worden aangeboden aan echte bodemprijzen. Men kan zich de vraag stellen of dit wel goed is voor het imago van de begrafenisondernemer en de uitvaartsector op zich?
Het crematorium van Aalst, dat op de Siesegemkouter zou gebouwd worden, te Aalst, krijgt een tegenslag te verwerken. De vertegenwoordiger van de gemeente Erpe-Mere zal zich op de algemene vergadering van de intercommunale Westlede, die het beheer van het crematorium te Lochristi en Sint-Niklaas op zich neemt, op 2 juni onthouden op alle agendapunten waarin de crematoriumplannen voor Aalst ter sprake komen.
Hoe kunnen wij, als begrafenisondernemer(s), de toekomst van het uitvaartwezen bekijken? Wat zal de toekomst brengen? Wereldwijd gezien wellicht de opkomst van het resomeren, regionaal of landelijk gekeken, ‘misschien’ het privatiseren van bepaalde aspecten van de uitvaartwereld binnen het Vlaamse/Belgische landschap?