De Duitse lijkkistproductie kreunt onder concurrentie van Oost-Europese kant. Zeker 60% procent van verkochte lijkkisten in Duitsland komen vandaag van Oost-Europa. Lijkkistproducent uit Duitsland zitten met de handen in het haar. Over het ganse land groeit de industrie, maar in de lijkkistindustrie is de trend net andersom. Niet alleen de concurrentie vanuit Oost-Europa speelt hun parten, ook het stijgende aantal crematies brengt de verkoop van lijkkisten geen goede hoop.
Een prijzenoorlog
Er is een ware prijzenoorlog aan de gang binnen dit uitvaartproduct in Duitsland. Kwaliteit, levering, individualiteit en flexibiliteit vormen een groot onderdeel van dit probleem. Toch zijn er nog begrafenisondernemers die enkel “Made in Germany” vertrouwen en trouw blijven aan een in Duitsland gemaakt uitvaartproduct, de lijkkist.
In vergelijking met het begin van het millennium, is de verkoop van het aantal lijkkisten in Duitsland gehalveerd. Dit is immens. Wanneer een fabrikant met minstens 20 werknemers in 2008 een totaal van 180.000 doodskisten produceerde, zijn er in 2013 slechts 107.400 stuks geproduceerd. Zo is het aandeel van de zelf geproduceerde doodskisten gedaald tot 47 procent van de totale omzet.
Concurrentie vanuit Oostbloklanden sinds 1980
De verkoop van Oost-Europese lijkkisten in Duitsland, startte al in de jaren 1980. Sindsdien is de druk verhoogd op de binnenlandse producenten van lijkkisten binnen Duitsland. De Oostbloklanden zijn toen gestart met de verovering van de Duitse markt, misschien wel de Europese markt. Goedkope Oost-Europese lijkkisten wil niet meteen zeggen dat ze van betere kwaliteit zijn, integendeel, deze kisten worden niet altijd volgens de West-Europese kwaliteitsnormen vervaardigd. Hiervan kunnen zelfs uitvaartondernemers binnen de Benelux over getuigen.
Vanuit Polen worden er al lijkkisten aangeboden, van premium kwaliteit, voor amper €40 euro per lijkkist. Een cijfer waar de Duitse producenten niet aan kunnen. De bekendste lijkkistfabrikant vanuit Oost-Europa is wellicht Lindner. Deze producent verkoopt zelfs kalenders waar schaars geklede dames de lijkkisten “bekleden” in de hoop zo meer in de kijker te lopen. Naar eigen zeggen heeft deze producent zich volledig losgelaten op de Duitse markt.
Hoge kwaliteit zeldzaam in België?!
In een Duits vakblad staat geschreven dat de verkoop van hoge kwaliteitskisten zeldzaam is in België en Nederland. Toch zijn er binnen Benelux voldoende producenten die met succes hoge kwaliteit aan lijkkisten verkopen aan hun begrafenisondernemers. Hoe men bij deze bevindingen komt is een raadsel. Het verschil ligt in de vorm van lijkkisten. De Belgische lijkkist is heel anders dan deze die gebruikt wordt in Nederland of Duitsland. De Franse en Belgische lijkkisten lijken het meest op elkaar.
De export van Duitse grafkisten ligt daarom ook onder vuur. Misschien heeft dit met de vorm te maken? Duitstalige landen gebruiken geheel andere vormen van lijkkisten. Goedkope crematiekisten, die de klant, de nabestaanden, niet te zien krijgen, wordt in stijgende lijn verkocht. Binnen Europa worden deze veelal zelf geproduceerd maar voor Groot Brittannië worden deze vanuit China of de Verenigde Staten geïmporteerd.
Zoeken naar extra inkomsten
Net zoals bij de grootste lijkkistfabrikant in de Verenigde Staten, moeten ook de Duitse producenten een extra inkomen zien te bemachtigen. De opkomst van crematie legt de verkoop van lijkkisten gedeeltelijk aan banden, toch van hoge kwaliteit. Sinds de crisis let de consument ook op het geld. Waarbij crematie en een eenvoudig urnengraf goedkoper is dan een graf met concessie en een dure grafsteen.
Men bemerkt ook een mentaliteitsverandering bij de jonge generatie begrafenisondernemers, die vaak naar winst kijken in plaats van een hoge kwaliteit. Grote producenten willen nu extra op service inspelen. Zo willen ze een hoge flexibiliteit bieden aan hun klanten, de begrafenisondernemers. Korte levertijd, veilige levering, goede bereikbaarheid en rond de klok bereikbaar.
Een lokale uitvaartondernemer geeft zijn mening over deze evolutie
Een lokale kleine uitvaartondernemer getuigt: “Ik kan bij binnenlandse producenten een tweetal kisten bestellen die enkele uren later al geleverd worden. Bij een bezoek aan een Oost-Europese producent, kreeg ik een catalogus in mijn handen geduwd. De man die me een rondleiding gaf, kon niet eens zeggen of de kist die ik wilde zien, opgesteld stond in de toonzaal. De levertijd was drie weken en liefst hoge aantallen. Tevens is de onderkant van de kist niet altijd even stevig, wanneer dit een zware overledene moet kunnen dragen. Kwaliteit van een grafkist moet je betalen, want deze kisten garanderen succes. Goedkope kisten zijn goedkoop, maar dat product is dus echt goedkoop geproduceerd.”
Om de verkoop van binnenlandse Duitse lijkkisten te produceren wil men de begrafenisondernemer overtuigen om te kiezen voor “Made in Germany”.
