Uitvaartbegeleider Jozef Van Daele (76) gaat op pensioen

 

Sinaai viert van vrijdag tot en met zondag het ‘pensioen’ van één van haar bekendste inwoners. Huwelijk- en uitvaartbegeleider Jozef Van Daele (76), ook bekend van zijn tomeloze inzet in het verenigingsleven, zet na zowat vijftig jaar een punt achter zijn professionele carrière. Hij doet dat waar alles voor hem begon: op café.

 

“Mijn ouders waren kort na de oorlog met een café begonnen”, vertelt Jozef Van Daele. “Zelf zag ik dat aanvankelijk niet zitten. Ik wou muzikant worden en volgde het conservatorium. Maar toen mijn moeder in 1974 door een operatie enkele maanden buiten strijd was, heb ik het café tijdelijk overgenomen. Ik was op dat moment ook hoofdleider bij de chiro. Binnen de kortste keren was ik verkocht en werd ik cafébaas.”

 

Tweedehands lijkwagen

 

Toen Van Daele zich in 1975 met zijn spaarcenten een Mercedes had gekocht, vroegen enkele ceremoniemeesters uit de buurt hem om mee te helpen huwelijkskoppels te vervoeren. “Zo ben ik ook in de ceremoniewereld terechtgekomen. Enkele jaren later, in 1980, leidde ik dan voor de allereerste keer een uitvaart. Ik had me net voordien een tweedehands lijkwagen gekocht. En dat terwijl ik tot dan eigenlijk nog nooit een overleden lichaam had gezien.”

 

Van Daele was intussen een gekend figuur in Sinaai en omgeving geworden. Hij stichtte de Chiro-muziekkapel, mannenkoor Gaudeamus en de lokale midenstandsbond. Hij was ook jarenlang voorzitter van FC Herleving Sinaai en is al een halve eeuw actief als ‘bloemensponsor’ van honderden wielerwedstrijden in de regio.

 

“Door al die contacten leerde ik uiteraard veel mensen kennen. En dat was natuurlijk belangrijk. Want vroeg of laat overlijdt of huwt er wel iemand in al die families.”

 

Samen met zijn echtgenote Gerda Bruggeman, die haar job als kleuterleidster met spijt in het hart vaarwel had gezegd, bouwde Van Daele hun Huis Jozef uit tot een gerespecteerde onderneming die in heel het Waasland, maar ook ver daarbuiten, huwelijken en uitvaarten begeleidde.

 

“Het grootste evenement was ooit het huwelijk van de zoon van één van de topindustriëlen van België. De halve regering was daar toen op de huwelijksreceptie en op het gemeenteplein van Keerbergen waren toen alle bomen omwikkeld en speciaal aangekleed.”

 

Terwijl de huwelijken doorheen de jaren steeds minder talrijk werden, nam het aantal uitvaarten wel toe.

 

“Alles samen heb ik ruim 5.000 mensen begraven. Vroeger regelde de begrafenisondernemer samen met de priester de dienst. Nu komen nabestaanden vaak met een heel duidelijk scenario. Voor mij blijft elke dienst of elke overledene even belangrijk. Respect staat voorop. Daarom zal ik ook altijd piekfijn gekleed zijn. Net als het personeel. Met dank aan mijn echtgenote, die daar een erezaak van maakt.”

 

Ondanks zijn lange staat van dienst is elke uitvaart een aangrijpend moment.

 

“De moeilijkste momenten waren uiteraard de begrafenissen van jonge mensen. Zeker als de ouders dan nog eens goede bekenden of zelfs vrienden zijn.”

 

Dit weekend zwaaien Gerda en Jozef af. Zoon Bart en kleinzoon Rune nemen de fakkel over.

 

“We blijven hier wel in Sinaai actief. Het funerarium blijft dus ook bestaan. Maar voortaan zal je Bart of Rune aan de lijn krijgen. Zelf ga ik nog wat meer fietsen, en ook opnieuw trompet spelen.”

 

De hele familie organiseert van vrijdag tot en met zondag nog een driedaags afscheidsfeest.