Uitvaartondernemers ‘zwemmen’ door de coronamaatregelen

De mensen komen binnen, hebben ze een mondmasker aan of niet?  ‘Wilt u uw handen ontsmetten alsjeblieft’ of ‘behoort u tot een bubbel?’.  Het zijn vragen die begrafenisondernemers de laatste dagen wel vaker stellen.  De maatregelen zijn er voor een reden.  Maar bij afscheid nemen maakt dat het net moeilijker.

Emoties en mondmaskers.  Zo een surreële realiteit. Je huilt, je moet even uw mondmasker af, want de tranen lopen overal.  Neem even je zakdoek, je droogt je tranen en hup het mondmasker weer op.  Wat snijdt dit masker als het nat is.

Opletten bij de offergang!

Dagelijkse taferelen bij uitvaarten.  Als uitvaartondernemer moet je dingen in goede banen leiden.  Wie loopt er in welke richting bij de offergang?  Komen ze elkaar tegen in de middengang van de kerk?  Dat moeten we vermijden!  Wat met de afstand?  Men kan beter niet te dicht bij de middengang plaatsnemen, want dan wordt het gevaarlijk.  Zeker wanneer iedereen ten offer gaat.

Nemen ze niet teveel prentjes in één keer, gaan we wel toekomen?  Want de buurvrouw neemt er vijf of zes, voor de andere buren die er niet bij konden zijn.  Een kennis neemt er ook drie.  Of, we hadden zoveel mensen niet verwacht in de kerk, er mogen er honderd komen.  Het lijkt erop dat de uitvaartondernemer vandaag met hele andere dingen bezig is dat met zijn eigen taak.  De uitvaart en de ceremonie.

Pijlen en touwen

Kerken waar pijlen op de grond geplakt of getekend zijn met tape.  Of er zijn touwen gespannen aan de ingang met een kleurcode, zodat we elkaar zeker niet foutief kunnen passeren.  Want de offergang moet op een bepaalde manier gedaan worden.  Je mag niet ‘dubbel vertrekken’. Want dan lopen de mensen te dicht tegen elkaar en kan de afstand niet bewaard worden.

‘Raak de kist of urne niet aan alsjeblieft.’  Het zijn vandaag de vaak uitgesproken zinnen tijdens een offergang of op het einde van een aulaplechtigheid waarbij mensen afscheid nemen en nog eens dichtbij een overledene kunnen komen.  Of het kruis in de kerk, wordt wel voorgehouden maar je mag die niet aanraken.  Vertel dat maar eens aan een oudere persoon die niet goed horen kan en die toch dat kruis kust.

Wat met een tweede volledige lockdown?

Wat als er een tweede volledige lockdown komt?  Hopelijk niet.  Gaan we dan weer naar uitvaarten met 15 personen?  Gaan we dan weer grote families uit elkaar rukken en aan delen van de familie de toegang weigeren?  Ook al draagt iedereen actief een mondmasker, ontsmet zijn of haar handen, gaat in de eigen bubbel zitten met afstand tussen de bubbels, en raakt verder niets aan.  Of wat in open lucht?

Het lijkt net of na een uitvaart er een hele strijd gestreden is.  Zowel voor de familie als voor de uitvaartondernemer.  Dat niemand iets heeft aangeraakt.  Iedereen mooi in de bubbel heeft gezeten en flink de handen heeft ontsmet.  Ontneemt dit alles niet een deel van de ‘mysterie’ van afscheid nemen?  Dat de aandacht meer gaat naar de maatregelen gaat dan naar de persoon waarvan men afscheid neemt?

Neemt men als familie andere beslissingen door corona?

De maatregelen moeten we wellicht nog een tijdje hanteren.  Om onszelf en iedereen rond ons te beschermen.  Maar, het maakt het enorm moeilijk voor families om volledig en naar eigen wens een uitvaart te organiseren.  Geeft corona ook een andere richting aan de keuze van uitvaart?  Gaat men sneller naar een grotere ruimte om veel mensen te kunnen zetten, of houdt men het liever intiem?

Maar, de uitvaartondernemer is een ondernemer met inspiratie.  Die van nature met oplossingen komt en inzicht heeft.  Soms op heel korte termijn.  We kunnen stellen dat uitvaarten veelal goed verlopen.  Want er is begrip van de aanwezigen en de families.  Iedereen is goed geïnformeerd.  Zo lopen dingen beter.  Het zijn vaak de ouderen die een handje hulp nodig hebben, maar dat is geen probleem.  Laat ons door de maatregelen ‘zwemmen’ en hopen dat dit alles ooit in de geschiedenisboeken verdwijnen mag.